Prema Zaključcima Rektorskog kolegijuma Slobomir P Univerziteta, neposredno pred početak nove akademske godine, u septembru 2020., kao prioritet je apostrofirano intenziviranje aktivnosti na upisu studenata, jer je konstatovano da gotovo svi fakulteti sa sjedištem u Bijeljini, izuzev Akademije umjetnosti, imaju problem sa kritičnom masom studenata za održavanje redovne nastave.

„Prijedlog je da se obavežu fakulteti, dekani i svi zaposleni na fakultetima da obezbijede svojom aktivnošću minimalan broj upisanih studenata, od kojih je na Pravnom fakultetu potrebno najmanje deset studenata, za što se zadužuje dekan sa nastavnicima i saradnicima. Fakultetu za menadžment i ekonomiju, sa Poreskom akademijom, treba najmanje 10-15 studenata, zadužuje  se dekan i svi nastavnici i saradnici, odnosno svaki stalno zaposleni nastavnik i saradnik treba da obezbijedi minimalno dva studenta za upis. Filološkom fakultetu potrebno je najmanje 10 studenata za upis, sa naglaskom na sjedište u Doboju, s obzirom da sjedište u Bijeljini već godinama ne upisuje studente na ovaj Fakultet, zadužuje se dekan i svi nastavnici i saradnici da obezbijede studente za upis“, stoji u Zaključima Kolegija.

Nedovoljan broj studenata, jedan je od razloga finansijskih problema na Univerzitetu, a javna je tajna da se na Slobomiru plate, već duže vrijeme, primaju „na ruke“, odnosno, kako nam je potvrđeno od nastavnog i drugog osoblja, putem priznanice, a samo onaj minimalni dio putem računa.

Još značajniji problem je kršenje zakona kadrovskom politikom na Univerzitetu, kojim je dovedena u pitanje regularnost organa Univerziteta, što podrazumijeva i dovođenje u pitanje validnosti svih akata koji oni potpisuju, uključujući i diplome koje se izdaju.

To je navelo neke od profesora da se pobune i protestnim pismom, odnosno „Prijavom nezakonitosti i urušavanja obrazovanja u RS“ obrate resornom Ministarstvu za nauku i vosoko obrazovanje, Prosvjetnoj inspekciji, Poreskoj upravi, Agenciji za akrediteciju, te, predsjednicima Vlade i Republike.

„Slobomir P Univerzitet nema rektora, kao organa Univerziteta izabranog po važećim zakonskim propisima. Sadašnji V.D. Saša Perišić radi u Kliničkom centru Srbije, vanredni je profesor, zaposlen na određeno vrijeme na Slobomiru, nema državljanstvo RS/BiH, dok zakon nalaže da rektor mora biti u zvanju redovnog profesora, zaposlen na neodređeno vrijeme i ne može biti strani državljanin.“, stoji u Prijavi. A onda dodaje:

„Iako je Prosvjetna inspekcija izdala rješenje za otklanjanje tog nedostatka 8.9.2020., sa rokom izvršenja do kraja tog mjeseca, ništa od toga nije ispoštovano. Naprotiv, Senat Univerziteta 2.10. je ponovo isto lice imenovao za V.D. rektora, uprkos svim upozorenjima. Što može dovesti do težih posljedica. Rektor je, naime, ovlašteno lice da zastupa Univerzitet, potpisuje između ostalog sve diplome studenata, zbog čega se postavlja pitanje: da li su one uopšte validne?“.

Nezadovoljni profesori tvrde da su u svemu ovome kontrolni organi ostali uglavnom nijemi, odnosno da su se potpuno inertno ponijeli po tim pitanjima i uprkos prijavama o stanju na ovom, kako su naveli „nazovi Univerzitetu“.

Tvrde da je sve vezano za ovaj Univerzitet izvan aktuelnog Zakona o visokom obrazovanju. U Prijavi su iznesene tvrdnje da su osim rektora sporni i prorektori Univerziteta.

„Jedan prorektor je profesor emeritus, koji na fakultetu može raditi do 75 godina života, a nakon te starosne granice niti može biti više profesor niti emeritus, a time nema nikakav status na visokoškolskoj ustanovi. Nažalost, to inspekcijski organi nisu ni pogledali, a znaju to. Konkretno, profesor prof. dr Budimir Stakić je rođen 1945. godine i, uz sve njegove zavidne reference, on ne može imati bilo kakav status na ovom Univerzitetu, a pogotovu biti prorektor za nastavu sa punim radnim vremenom, a on je i dalje na toj poziciji.

Drugi prorektor je posebna je priča. On nije ni redovni profesor, što znači da, pošto je penzionisan, ne može dobiti ni ugovorno produženje rada. Uprkos tome, Simo Bozalo rođen 1951. godine, je izabran za prorektora za međunarodnu saradnju.“, stoji u pomenutoj prijavi.

No, ni to nije sve. Pa se navodi da ni dekani fakulteta na Univerzitetu, takođe nisu izabrani po važećem Zakonu o visokom obrazovanju:

„Dekan Vjekoslav Budimirović (68) je dekan Fakulteta za menadžment i ekonomiju, živi i radi u Šapcu, penzionisan je, a, po Zakonu, ko je penzionisan u drugoj državi ne može nikako biti angažovan u visokoškolskim ustanovama u Republici Srpskoj.

Drugi dekan Pravnog fakulteta  Danijela Despotović je docent kome je istakao mandat i ne može u tom zvanju više obavljati dužnost dekana.“

I ne samo to, nego Slobomir P Univerzitet nema Upravni odbor Univerziteta, iako je Zakon o visokom obrazovanju tu jasan.

A „sve navedene neregularnosti jasno upućuju da ovaj Univerzitet nema regularan Senat Univerziteta“.

I konačno, „ne postoji ni na jednom fakultetu definisan drugi organ fakulteta – Naučno-nastavno vijeće“. A „nastavnici na Univerzitetu su uglavnom oni koji rade u drugoj državi i protivzakonito imaju dva radna odnosa, jedan u drugoj zemlji a drugi na ovom Univerzitetu. Što je još gore, oni uglavnom i ne dolaze na nastavu već jedan broj njih su samo potpisnici ocjena studentima, a sve u ime njih drže asistenti, što spada u domen prevara“.

Sve to u pitanje dovodi akreditaciju Univerziteta, koja je istekla u januaru ove godine i već predugo traje proces ponovne akreditacije, a dovoljno je reći da Slobomir nije uopšte upisan u registar kod Agencije HEA BiH.

Tim problemom, bavi se i neformalna grupa studenata okupljenih oko problema nelegalnog rada obrazovnih institucija i izdavanja diploma od strane neakreditovanih fakulteta.

Iz grupe  „Licencirane i akreditovane visokoškolske ustanove – validne i priznate diplome“ su najavili da će se pozabaviti i problemom Slobomir P Univerziteta, a već su Agenciji za visoko obrazovanje, nadležnom ministarstvu i Prosvjetnoj inspekciji upućena pitanja „šta je učinjeno po prijavi?“, kao i Univerzitetu da daju svoj komentar na navode iz prijave.

A profesori koji stoje iza pomenute prijave institucijama Republike Srpske, svoje obraćanje završavaju upravo zabrinutošću za studente i na tragu razloga zbog kojih je grupa „Licencirane i akreditovane visokoškolske ustanove – validne i priznate diplome“ i pokrenula svoju inicijativu:

„Sve ovo smo naveli sa krajnjim ciljem da se ne dovode u zabludu studenti ovog Univerziteta, kojima niko nije saopštio pravo stanje, čiji roditelji izdvajaju zadnju marku za školovanje svoje djece. A na kraju će dobiti upitne diplome, na Univerzitetu koji nikada nije upisan u Registar visokoškolskih ustanova u BiH, dok u Registar visokoškolskih ustanova u Republici Srpskoj jeste, ali sa akreditacijom koja je istekla krajem 2019.godine.“