Danas, 15. aprila, preko 500 građana uzelo je učešće na mirnim protestima u centru Vlasenice, kako bi još jednom lokalnoj vlasti i nadležnim organima u Republici Srpskoj stavili do znanja da ne žele fabriku za hemijsko-termičku obradu plastike u svojoj lokalnoj zajednici.
Naime, firma „Eko plast“ iz Vlasenice, koja je u vlasništvu načelnika opštine, u samom centru grada planira puštanje u rad postrojenja za obradu plastičnog otpada iz čitave Evrope, s namjerom da uvozi preko 100.000 tona otpadne plastike godišnje.
Na početku protesta, organizatori su još jednom pojasnili moguće štetno djelovanje koje bi jedna ovakva fabrika izazvala po okolinu i zdravlje ljudi. A istakli su i niz zakonskih propusta prilikom dodjele dozvola za ovu fabriku, zbog čega je i Centar za životnu sredinu, svojevremeno, podnio tužbu protiv odluke Ministarstva za prostorno uređenje, građevinarstvo i ekologiju Republike Srpske da odobri Studija uticaja planiranog projekta na životnu sredinu i pored niza nepravilnosti u njoj i njene neusklađeni i sa Zakonom o zaštiti životne sredine i sa Zakonom o upravljanju otpadom.
Aktivisti okupljeni u pokret „Eko aktivisti“ Vlasenica su tokom marta sakupili skoro 1700 potpisa građana na peticiju kojom se traži zabrana otvaranja ove fabrike. Međutim opštinska administracija je odlučila ignorisati volju građana, pa ček i odbila zaprimiti građansku inicijativu.
Sučeni sa takvim neprihvatljivim, nedemokratskim i nezakonitim ponašanjem lokalne vlasti, aktivisti pomenutog pokreta, su se odlučili na organizovanje današnjeg mirnog protesta. Naišavši na podršku i građana Vlasenice i eko aktivista širom a i izvan BiH.
“Zahvalni smo svim građanima i građankama Vlasenice koji su izašli na današnje proteste i pokazali da su protiv zagađenja ovog grada. Zahvalni smo i svim organizacijama koje su nam pružile podršku i pomogle nam da ovaj naš problem izazove pažnju javnosti. A mi građanima Vlasenice možemo samo poručiti da nećemo dozvoliti da Vlasenica postane evropska deponija smeća. I da nećemo odustati od naše borbe a ovo samo početak”, istakla je Nevena Vuković, predstavnica pokreta „Eko aktivisti“.
“Danas su građani regije jasno i glasno poručili da u Vlasenici ne žele fabriku za hemijsko-termičku obradu plastike. Više od 500 građana je izrazilo nezadovoljstvo što građanska peticija sa preko 1.700 potpisa nije zaprimljena na opštinski protokol, što nisu ispoštovane procedure javne rasprave i, na kraju, jasno su pocrtali da ne žele da se fabrika izgradi u Vlasenici. Ono što je bitno naglasiti jeste da ovom mirnom okupljanju nisu prisustvovali samo građani Vlasenice već i Milića, Šekovića, Han Pijeska kao i tuzlanske regije” istakao je Adi Selman iz pokreta „Karton revolucija“.
“Danas smo došli ovdje da podržimo aktiviste iz Vlasenice zbog problema oko kojeg su se okupili. Moje lično mišljenje je da ne treba nikome ništa nametati. Jasno je da ljudi ovdje ne žele ovakvu fabriku u svom mjestu, to potvrđuje i činjenica da je 1700 ljudi potpisalo ovu peticiju. Smatram da bi prilikom izrade svakog većeg projekta koji ima utjecaj na životnu sredinu prvo trebalo konsultovati stanovništvo da bi se ovakvi problemi izbjegli”, istakao je Robert Oroz, koordinator Koalicije za zaštitu rijeka.
Protestnom okupljanju su, inače, prethodile brojne prijetnje i skandalozni govor mržnje i pokušaj izazivanja nacionalne i vjerske netrpeljivosti, od strane lokalnog odbora vladajuće stranke i samog načelnika, te, optuživanja aktivista da proteste organizuju sa političkim motivima – što sve govori o teškom deficitu demokratije u ovdašnjem političkom životu i spremnosti vladajućih i na najniže udarce, u cilju zaštite prljavih poslova svojih stranačkih čelnika. No, bez obzira na sve, današnje okupljenje je proteklo mirno i dostojanstveno. Zahvaljujući prije svega Vlaseničanima, koji su se u značajnom broju okupili na protestima, pokazujući na taj način da su svjesni odakle im zapravo prijeti opasnost.
A podsjetimo još jednom – glavna zabrinutost u slučaju projekata ovog tipa je zagađenje koje nastaje prilikom tretiranja plastike. To su kancerogene materije koje nastaju termičkom obradom plastike, dioksini i furani, koji dospijevaju i u vodu, i vazduh i zemljište.
„U zadnjoj deceniji sve više se rade analize i povećava se znanje o štetnosti raznih tehnologija koje vrše hemijski i termički tretman otpada, zbog čega EU nameće sve veće restrikcije za tehnologije toga tipa. Moglo se očekivati upravo da te tehnologije dolaze kod nas, gdje nema znanja o opasnostima koje predstavljaju kao ni mehanizma za nadzor zagađenja, ni mehanizma za zaštitu građana i životne sredine.“, upozorili su svojevremeno iz Centra za životnu sredinu.
