Okružno javno tužilaštvo u Bijeljini polako sustiže dobojsko u broju podignutih optužnica za nelegalnu eksploataciju šljunka i pljačku prirodnih bogatstava. Ali, kao i kod kolega u OJT Doboj, nema konkretnih rješavanja predmeta i donesenih presuda protiv odgovornih.
Na kraju protekle radne sedmice, OJT Bijeljina je objelodanilo da je 09.04.2024. godine Osnovni sud u Bijeljini potvrdio optužnicu protiv Nebojše Marinkovića, zbog krivičnog djela – Nezakonito postupanje u privrednom poslovanju iz člana 248. stav 2. u vezi sa stavom 1. tačka 2. i 4. Krivičnog zakonika Republike Srpske, u sticaju sa krivičnim djelom Protivzakonito zauzimanje i eksploatacija prirodnih bogatstava i dobara od opšteg značaja iz člana 391. stav 2. Krivičnog zakonika Republike Srpske.
Optuženom se stavlja na teret da je kao zastupnik privrednog društva, odnosno direktor preduzeća “Taras” d.o.o,. Donja Trnova, Ugljevik, u namjeri da svom privrednom društvu pribavi imovinsku korist, neistinito prikazivao finansijske obaveze i knjigovodstveno stanje. Istragom je utvrđeno da je odgovoran za prikrivanje činjenice o porijeklu robe u količini od 10.176 m3 šljunka, koja nije prikazana i evidentirana u poslovnim knjigama preduzeća i za koju u knjigovodstvu preduzeća nisu postojale odgovarajuće fakture dobavljača, niti dozvola nadležnog organa – Javne ustanove „Vode Srpske“ AD Bijeljina – bez koje je njegovo preduzeće, izvršilo neovlaštenu eksploataciju šljunka u mjestu Popovi, grad Bijeljina u vrijednosti od 158.322 KM.
Izbjegavajući plaćanje na ime javnih prihoda Republike Srpske koncesione i vodne naknade u ukupnom iznosu od 26.163 KM preduzeću „Taras“ Doo Donja Trnova Ugljevik je pribavio protivpravnu imovinsku korist.
“Riječ je o lokalitetu „Pavlovića most“ i optužnica je rezultat više prijava koje su naši aktivisti posredstvom Grupe podnosili Inspektoratu RS i tražili intervencije JU „Vode Srpske“. Prijave su bile da da privredno društvo „Taras“ Donja Trnava Ugljevik, vrši nelegalni iskop šljunka, čak se otkrivaju nove parcele, odnosno radi se o eksploataciji šljunka na priobalju i poljoprivrednom zemljištu. Posebno aktivni u dojavama bili su ribari, koji su „lovili“ kamione tog preduzeća u više navrata. Zadovoljni smo podizanjem optužnice, ali nismo preveliki optimisti da će se sve to završiti kažnjavanjem u sudskom procesu, i u ovom i u prethodna dva slučaja u kojima su takođe podignute i potvrđene optužnice. Još uvijek nemamo informacija dokle se došlo sa tužilačkim odlukama u još četiri predmeta, za koja smo, na naš upit o stanju predmeta kada je u pitanju nezakonita eksploatacija šljunka, od OJT Bijeljina dobili odgovor da su u radu” – reakcija je iz neformalne grupe građana “Za legalnu i kontrolisanu eksploataciju šljunka u Republici Srpskoj”.
Prethodno je Okružno javno tužilaštvo u Bijeljini podiglo optužnicu protiv odgovornih lica u privrednom društvu D.O.O. „Jović S&D“ Ugljevik, Stojana i Danijela Jovića iz Gornje Trnove, opština Ugljevik, zbog krivičnog djela nezakonito postupanje u privrednom poslovanju, koje prema Krivičnom zakoniku Republike Srpske obuhvata namjeru pribavljanja protivpravne imovinske koristi. Optužnicu je potvrdio Sudija za predhodno saslušanje Osnovnog suda u Bijeljini.
Njih dvojica se sumnjiče da su u poslovanju ovog šljunkarskog preduzeća, kao osnivači i većinski vlasnici, te direktori preduzeća D.O.O. „Jović S&D“ Ugljevik, u namjeri da svom privrednom društvu pribave protivpravnu imovinsku korist, vršili prodaju prirodnog šljunka, pijeska i ostalih materijala, kao i betona, za koju su vodili pomoćnu evidenciju, odnosnono dnevnik i sveske. Na taj način ukupno su izvršili promet šljunka od 23.424 metara kubnih.
Optužen je direktor Risto Petrić u privrednom društvu D.O.O. “Petrić” Vršani, Grad Bijeljina, za nezakonitu eksploataciju šljunka u Balatunu kod Bijeljine. Optuženi je u međuvremenu preminuo, pa će se protiv njega, najvjerovatnije, obustaviti postupak.
Kada je riječ o Popovima, na devastacije u toj Mjesnoj zajednice Grada Bijeljina duži niz godina ukazuje i Ekološko udruženje “Eko Put”, Bijeljina. Nakon brojnih bara koje su nastale na tom području, ekološki aktivisti su pokrenuli projekat zaštite barskog sistema koji se tu formirao i sistema bara Starača.
Aktivisti vlasnike šljunkarskih preduzeća, koja su u prethodnom periodu ovdje u velikom broju nemilice vadili šljunak i pijesak, ostavivši iza sebe bare od milja su ih nazvali “krokodilima”, aludirajući da ih je bio veliki broj, a malo za sve njih nedovoljno prirodnih resursa.
“Po poznatoj narodnoj krilatici “puna bara krokodila”, naši “krokodili” su samo napravili bare i pobjegli. Ti nezasiti šljunkari su dvije decenije unazad skidali površinski sloj zemlje, kopali i odvlačili šljunak, ostavivši iza sebe pustoš i više bara. One su punjene konstantno vodom, jer je voda iz korita rijeke Drine na nekim mjestima samo metar od površine. Prilikom većih padavina nivo vode u barama naraste i razlije se po okolnom zemljištu do samog magistralnog puta Bijeljina – Zvornik” – kažu ekološki aktivisti.
