Iako organizovanje saslušanja predstavnika revidiranih subjekata koji od Ureda za reviziju nisu dobili pozitivnu ocjenu nakon provedene finansijske revizije, odavno nije novost za Parlamentarnu komisiju odgovornu za reviziju, a prenosi sjednica iz Federalnog parlamenta su davno trebali postati rutina, i saslušanja organizovana danas, 22.12. su “bolovala” od “dječijijh” i “hroničnih bolesti”, koje su, u Komisiji i parlamentarnim stručnim službama, odavno trebale biti ružna prošlost. Kao kuga u Evropi, 5,25 inčne diskete ili serija “Dinastija”.
No, ni višestruko medijsko “vakcinisanje”, ni individualna svijest o potrebi preduzimanja preventivnih mjera, nisu pomogli. Kao kod još jedne ovih dana “popularne” virusne bolesti, to što su vas vakcinisali ne znači da nećete ponovo imati simptome, mada su oni nešto blaži.
Naime, kako nikom iz stručnih službi nije palo na pamet da umjesto pijenja kafe, odmah ujutro, po dolasku na posao provjeri da li je sve spremno i funkcioniše za današnju sjednicu u Parlamentu, sjednica sa saslušanjima, pred Parlamentarnom komisijom odgovornom za reviziju, morala je početi, u 10 sati, da bi se zaključilo da “nešto nije u redu”. Odnosno da “prenos uživo” ne funkcioniše. A da novinari iz više bh. redakcija, zainteresovani za praćenje najavljenih saslušanja, o tome šta se dešava mogu samo zamišljati, gledajući u monitor bez očekivanog sadržaja. I tako 45 minuta. Pa još uz iritantno “testiranje” “Test, test, jedan, dva, proba”, nakon što je prenos konačno počeo. Ali valjda mali od ministrove tetke nije još savladao svih 5 tipki na mikseti?
No, generalno, bolje je nego prošli put, kad smo od 6 saslušanja najavljenih za prvi dan četverodnevnog ciklusa, “uživo” na internetu ispratili samo prvo, a onda su se saslušanja – valjda jer u Parlamentu niko ne razgovara niskim ili zato što nisu čuli za pojam “planiranje” – morala izmjestiti u drugu prostoriju, jer je u ovoj, u kojoj su počela saslušanja, neko ranije zakazao javnu raspravu o nacrtu zakona. A u toj drugoj prostoriji, pogađate(?) – nije bilo mogućnosti javnog prenosa. “Naravno”.
Ali, zašto bi tako nešto sikiralo komisiju i stručne službe, koji saslušanja ni ne najavljuju, niti o njima daju ikakve informacije za javnost i koje već šesti mjesec ne objavljuju podatke o svom radu na svojoj zvaničnoj web stranici? I koji bi mirno uživali na svojim radnim mjestima, zahvaljujući onima koji su ih tamo smjestili, da nije nevladine organizacije kojoj je iz nekog razloga baš stalo da oni rade svoj posao i da revizorski izvještaji sa svim svojim primjedbama i preporukama budu ozbiljno razmotreni a revidirani subjekti saslušani. I da javnost, prije svega mediji, imaju priliku da to čuju i o tome iznesu svoje mišljenje.
Skupu endemskih pojava za koje je zaslužna ovdašnja politika i njeni akteri, naime, pripada i ta da jedan od najznačajnijih događaja koji se dešava u Parlamentu – javna saslušanja institucija koja od Ureda za reviziju nisu dobile pozitivnu ocjenu – najavljuje i o njima informiše jedna nevladina organizacija (Centri civilnih inicijativa se zove) a da o tim saslušanjima ne možete ni riječ pročitati na zvaničnim web stranicama domova Parlamenta u kome se ona organizuju. Kao da se radi o tajnoj organizaciji, masonskoj loži ili grupi TNT. Skromni ljudi nezainteresovani za popularizaciju vlastitog rada?
A da “vakcinacija” pomaže, ali ne u potpunosti, pokazuje i prisustvo članova Komisije na današnjim saslušanjima i njihovo učešće u tim saslušanjima.
Naime, poredimo li sa dosadašnjim iskustvom, u kome je broj na saslušanju prisutnih članova komisije znao spasti i na svega 2 ili u kome je od 3 člana Komisije određena za saslušanja određenog dana znao biti prisutan samo 1, današnje prisustvo 6 članova Komisije (koje se, doduše, do kraja saslušanja “osulo” na 3) mogli bi smo smatrati “blažim oblikom bolesti”. Odnosno, poboljšanjem. No, imamo li u vidu da se saslušanje trebalo obaviti pred 14 članova Komisije, koliko ih je ukupno, vidimo da je stanje i dalje zabrinjavajuće. I da bi možda za nabavku adekvatnog lijeka trebalo pitati Vladu, Civilnu zaštitu i lokalno udruženje malinara.
Da bi stvar bila zanimljivija – od 14 članova Parlamentarne komisije odgovorne za reviziju, na današnjim saslušanjima bilo je njih 6, a na svakom saslušanju je govorilo – samo po jedno. Dakle, ukupno dvoje.
A saslušavani su “Operator – Terminali Federacije” i “Vitezit” u stečaju, firme na listi Top 10 u Federaciji, po broju afera koje se za njih vežu i kojima je Ured za reviziju dao negativne ocjene nakon provedene finansijske revizije. I o kojima se, definitivno, ima šta reći i šta pitati. Tko želi i zna, naravno. I ko nije ljubitelj pjesmice “Ko je jamio, jamio”.
Ali nema tog lijeka koji liječi ljenost i nezainteresovanost za opšti interes. Niti vakcine koja društvo može spasiti od posljedica daljnjeg širenja ove bolesti političkim establišmentom i klijentilističkim i koruptivnim koncentričnim krugovima glupost i neznanja oko njega.
