Stranačko zapošljavanje kadrova po javnim ustanovama i preduzećima samo po sebi je oblik korupcije, a u nastavku povoljna baza za druge oblike i za pljačku javnih sredstava i prirodnih bogatstava.
JPŠ „Šume Republike Srpske“ jedan su od očiglednih primjera toga.
Mediji, NVO, opozicija, pa na kraju i revizori, dugo su upozoravali na zloupotrebe, loše poslovanje i pljačku unutar ovog preduzeća. Da bi kulminacija svega bila hapšenja nekoliko direktora u avgustu ove godine.
Vladajuća stranka u Republici Srpskoj godinama je ignorisala sva upozorenja, te onemogućavala javnu raspravu o ovom problemu. U prethodnom je mandatu čak blokirala rad Odbora za reviziju, sprječivši ga da revizorski izvještaj o ovom preduzeću pošalje Skupštini, na raspravu. Zbog čega je tadašnji, opozicioni, predsjednik Odbora svoje kolege iz vladajuće većine optužio da štite kriminal i korupciju i vlastite interese, navodeći da se u “Šumama Republike Srpske”, mjesečno krade 10 miliona KM.
A onda se od branjenja uhapšenih partijskih kolega, uz napade na Tužilaštvo (podsjetimo: „SNSD u potpunosti stoji iza svojih ljudi i u najkraćem roku će se pokazati da su oni apsolutno nevini i da su odgovorno i savjesno obavljali svoje dužnosti.”), “preko noći” došlo do Predsjednikovog zaključka da postoje jasne indicije da se u “Šumama Republike Srpske” stvorila organizovana banda koja pljačka narodno bogatstvo šuma, sprovodeći antizakonske radnje, otuđujući javnu imovinu”. (‘Ajde?)
Naivni su povjerovali da je ovo konačni početak raščišćavanja stanja u javnim ustanovama i preduzećima, pa i društvu u cjelini. I početak obračuna sa sistemskom korupcijom. I da će taj početak početi sa zapošljavanjem stručnih i sposobnih, namjesto stranačkih marioneta, kako je to vlast, odnosno resorni ministar “u dogovoru sa predsjednikom Dodikom”, i obećavala (“Do sada su svi imenovani na osnovu političkog dogovora i sporazuma. Sada smo svjesni da se tim putem uvijek ne biraju najbolji, kao što je to dokazano ovom prilikom i odlučeno da budu smijenjeni”).
No, otrežnjenje (za naivne) je vrlo brzo uslijedilo. I čim je obezbijeđeno neširenje priče (odnosno funkcionisanje Omerte) i postalo jasno da će se pravosuđe ponovo zadovoljiti “sitnom ribom”, bez ambicija da uđe dublje u priču i ugrozi pozicije (slobodu i bogatstvo) glavnih aktera, stvari su vraćene na staro.
Pa ovih dana ponovo svjedočimo ne da partijska pripadnost može pomoći, nego da je presudna referensa u zapošljavanju. Toliko da o poslu koji treba da radite ne morate znati ama baš ništa (razlikovati vrste drveća, recimo – cinični su komentari na nova kadrovska rješenja u “Šumama RS”).
V.d. generalnog direktora “Šuma RS” Blaško Kaurin potpisao je ovih dana rješenje o imenovanju Saše Dobričanina, sekretara Gradskog odbora Socijalističke partije Banjaluka, SNSD-ovog vjernog koalicionog partnera, za vršioca dužnosti direktora Šumskog gazdinstva Banjaluka. I to bez obzira što navedeni ne ispunjava ni formalne uslove za imenovanje na čelo šumskog gazdinstva. Jer je, naime, po struci – pravnik unutrašnjih poslova (policijski inspektor).
S druge strane, negativnu reakciju zaposlenih izazvala je i navodna Kaurinova odluka da, u prošlom mjesecu smijenjenog vd.direktora ŠG “Čemernica“ Krstana Vukovića, ponovo vrati na istu dužnost.
Vuković, naime, ima završen trogodišnji fakultet i po zanimanju je dipl.inž. proizvodnog menadžmenta, a zaposleni tvrde da u tom preduzeću ima i diplomiranih inžinjera šumarstva, kao i pravnika i ekonomista, koji očigledno, kažu, nisu podobni za ovu dužnost.
Radnici konstatuju da je stranačko zapošljavanje nesposobnih kadrova dovelo zaposlene na ivicu egzistencije.
S druge strane dovelo je i do stanja zbog koga poslanici opozicije tvrde da se radi o organizovanoj, sistemskoj pljački Šuma Srpske, o šumskoj mafiji, uvezanoj kriminalnoj hobotnici, opasnim ljudima, te dokazu da sistem zapravo ne funkcioniše.
S obzirom da je partijsko zapošljavanje u korijenu problema, neodustajanje od njega podrazumijeva da vlast nema namjeru ni odustati od načina na koji se dosad raspolagalo javnim resursima. Odnosno od njihove pljačke.
Pritom, podsjetimo da su revizori svojevremeno utvrdili da Uprava preduzeća (direktor i izvršni direktori) nije imenovana putem javnog konkursa, kako je propisano Zakonom o javnim preduzećima i Statutom Javnog preduzeća šumarstva „Šume Republike Srpske” a.d. Sokolac. A oni koji su na položaj došli kršenjem propisa, nastavili su sa kršenjem istih. Pa ni imenovanje osam vršilaca dužnosti direktora organizacionih dijelova Javnog preduzeća nije izvršeno putem javnog konkursa.
