Samo u Bosni i Hercegovini, načelnici opština se više bave time ko diže glas protiv njihovih odluka, ko pokreće billboard kampanje na teritoriji opštine ili grada, nego time da li su istinite tvrdnje građana o kršenju zakona u njihovim opštinama.
Tako su načelnika opštine Novi Grad Sarajevo, u televizijskoj emisiji, pitali za problem izgradnje terminala kerozina u 3. vodozaštitnoj zoni, za koji je ova opština na čelu sa tim načelnikom izdala urbanističke saglasnosti, na šta je on odgovorio:
„Ja samo stojim iza onoga što su uradile institucije i naše službe, ali i druge institucije. Mnogo institucija je bilo uključeno u izdavanje dozvola tako da ja mislim da ti ljudi koji su radili znaju svoj posao i da se ne bi igrali i davali nešto što ne smiju.“
Osim toga kaže da čim su izdate dozvole institucije stoje iza njih:
„Smatram da su institucije obzirom da je veliki broj institucija u pitanju i kantonalne i federalne i opštinske u pravu da ne postoje nikakvi problemi, jer da postoje to bi davno bilo zaustavljeno“.
Ipak, ukoliko se pogleda Zakon o prostornom uređenju vidi se da je precizno navedeno da je za izdavanje urbanističke saglasnosti potrebno imati okolinsku dozvolu ukoliko se objekat nalazi na spisku onih koji utiču na okoliš, što je slučaj sa ovim objektima. No, okolinsku dozvolu Ministarstvo komunalne privrede, infrastrukture, prostornog uređenja, građenja i zaštite okoliša KS-a izdalo je 8.7. 2021. g. 18 mjeseci nakon izdavanja urbanističke saglasnosti koju je izdala opština Novi Grad Sarajevo.
Već godinu dana, građani na različite načine ističu da su se desile nepravilnosti, kršenja ovlaštenja itd. Načelnik ipak odlučuje da slijepo vjeruje institucijama, a ne da, potaknut navodima građana u čijem interesu bi trebao da radi, provjeri da li je neko od njegovih službi ipak pogriješio, šta piše u Zakonu,…
Podsjetićemo na svojevremenu situaciju iz Goražda, gdje je tamošnji gradonačelnik isto tako vjerovao svojim službama i tvrdio da je sve izdato po propisima za gradnju obaloutvrde na Drini, pa je Federalno ministarstvo prostornog uređenja oborilo dozvole, jer su izdate od nenadležnog organa, tj. gradonačelnikovog Grada. Podsjetićemo i da su brojne okolinske i urbanističke dozvole koje su izdale Federalne i kantonalne institucije, oborene na sudovima, iako su svi oni tvrdili da je sve rađeno po propisima i zakonima, i iako bi u svim službama trebalo da sjede stručni ljudi koji znaju da rade svoj posao.
U idealnim uslovima, načelnikovo povjerenje u institucije bi bilo jedino logično, ali s obzirom na iskustvo življenja u BiH i suočavanja s posljedicama rada i nerada ovdašnjih institucija, jedino logično je, zapravo, institucijama ne vjerovati i sve provjeravati po nekoliko puta.
Građani sarajevskog naselja Dobrinja su nekoliko puta isticali da su tokom svoje borbe dokazali niz neregularnosti pri izdavanju saglasnosti i dozvola te apelovali na nadležne da je u pitanju III vodozaštitna zona u kojoj je ovakva vrsta gradnje strogo zabranjena. Činjenica da je gradilište u 3. vodozaštitnoj zoni je već potvđena od strane Zavoda za planiranje razvoja KS, Federalnog vodnog inspektora i Federalnog ministarstva poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva. Osim toga i u prostornom planu KS 2003-2023 je jasno vidljivo da se gradilište nalazi u granicama 3. vodozaštitne zone. Čak je i Federalno ministarstvo poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva svojim dopisima prema Ministarstvu privrede KS i Agenciji za vodno područje rijeke Save od 04.11.2021. godine navelo niz propusta napravljenih u općinskim i kantonalnim službama prilikom izdavanja saglasnosti i dozvola, te zatražilo njihovo povlačenje, čime je potvrdilo da su građani upravu.
Iz Načelnikovih izjava jasno je da on nije provjerio navode građana naselja Dobrinja, niti je provjerio šta piše u zakonu i koji zakon je na snazi, jer negira da postoji propis prema kojem se na tom području ne može graditi rezervoar veći od 300 kubnih metara.
„Negiram da postoji takav propis, jer da postoji taj propis ljudi koji se bave tim poslom koji izdaju dozvole, ne bi to smjeli uraditi.“, kaže Načelnik.
Ipak, prema Pravilniku o izgradnji stanica za snabdijevanje gorivom motornih vozila i o Uskladištavanju i pretakanju goriva iz 1971., koji je i dalje na snazi i koji se nalazi na listi važećih propisa na stranici Vlade KS, stoji da ukupna zapremina rezervoara stanice ne smije iznositi više od 300 m3, a za sporni terminal je izdata dozvola da gradi skladište od 1.200 m3 goriva.
S druge strane načelnik opštine Novi Grad Sarajevo, nadajmo se u slobodno a ne radno vrijeme, i nadajmo se sam a ne koristeći javne službenike u Opštini, provjera koliko koštaju kampanje na radio stanicama u kojima građani apeluju na nadležne da reaguju i zaštite zakon i javni interes u ovom slučaju.
Dakle važnije je provjeriti kako građani putem medijske kampanje dižu glas protiv gradnje kompleksa sa terminalom kerozina, pumpom i pratećim objektima u 3. vodozaštitnoj zoni, na samo 50 m od stambenih zgrada, od toga da li je prekršen zakon prilikom izdavanja dozvola za gradnju spornog objekta.
Postavlja se pitanje da li nadležni uopšte osjećaju odgovornost da treba da ispune očekivanja građana koji su ih izabrali i koji ih plaćaju. Te, da li shvataju da građani imaju pravo da ih kritikuju. I, u krajnjem slučaju, da li oni koje građani izaberu da budu na vodećim pozicijama shvataju da su odgovorni za svaki dokument koji su potpisali i da je nekad sve potrebno nekoliko puta provjeriti prije nego se donese odluka čije posljedice, po građane i zajednicu, mogu biti izuzetno loše.
Jer se u pravnoj državi, kakva se nadamo da ćemo jednog dana postati, takve greške i „greške“ (jer, nemoguće je ne posumnjati na korupciju, pogotovo kad tvrdoglavo odbijate sve argumente i preispitivanje spornih dozvola, a građanima uporno preporučujete da vjeruju vama i službama, a ne svojim očima) se – plaćaju.
