U doba komunizma poljoprivrednici su radili na poljima koja se kilometrima protežu oko područja, zapadno od Budimpešte, žanjejući pšenicu i kukuruz za vladu koja im je ukrala zemlju.
Danas se njihova djeca znoje za nove gospodare, grupu oligarha i političkih pokrovitelja koji su anektirali zemlju putem “nevidljivih” ugovora s mađarskom vladom. Oni su stvorili moderan zaokret u feudalnom sistemu, dajući posao i pomoć nezadovoljnima, a kažnjavajući pobunjenike.
Te “poljoprivredne barone”, kako se čini, finansira i ojačava Evropska unija, piše Njujork tajms u tekstu pod nazivom “The Money Farmers: How Oligarchs and Populists Milk the E.U. for Millions”.
Svake godine 28-člani EU blok isplaćuje 65 milijardi USD subvencija za poljoprivredu namijenjenih podršci poljoprivrednicima širom kontinenta i održavanju u životu ruralnih zajednica. Međutim, u Mađarskoj i većem dijelu srednje i istočne Europe većina tih sredstava odlazi nekolicini povezanih i moćnih. Samo je prošle godine premijer Češke prikupio desetine miliona dolara subvencija. Ove subvencije su omogućile i otimačine zemlje u mafijaškom stilu u Slovačkoj i Bugarskoj.
Evropski poljoprivredni program, sistem koji je bio ključan za formiranje Evropske unije, sada koriste iste antidemokratske snage koje iznutra prijete bloku. To je zato što vlade u srednjoj i istočnoj Evropi, na čijem čelu je i nekoliko populista, imaju široku slobodu u raspodjeli subvencija, koje finansiraju poreski obveznici širom Evrope – čak i ako je cijeli sistem obavijen tajnom.
Istraga Njujork Tajmsa, provedena u devet zemalja tokom većeg dijela 2019. godine, otkrila je sistem subvencija koji je namjerno netrensparentan, što grubo narušava ekološke ciljeve Evropske unije, a podstiče korupciju i samobogaćenje.
Evropska mašinerija u Briselu omogućuje ovu grubu korupciju, jer bi suočavanje sa njom značilo promjenu programa koji pomaže zajedničkom održavanju nesigurne Unije. Evropski lideri se ne slažu oko mnogih stvari, ali svi računaju na izdašne subvencije i široku diskreciju u trošenju. Uključivanje tog sistema u suzbijanje zloupotrebe u novijim državama članicama moglo bi poremetiti političku i ekonomsku “harmoniju” širom kontinenta.
Zbog toga se, u vezi s nacrtom zakona o poljoprivrednim gazdinstvima, za obnovu ove godine, fokus u Briselu ne nalazi na iskorjenjivanju korupcije ili pooštravanju kontrola. Umjesto toga, zakonodavci nastoje nacionalnim liderima dati veća ovlašćenja u načinu na koji troše novac – zbog prigovora internih revizora.
Ovaj program je najveća stavka u glavnom proračunu Evropske unije, a čini 40 odsto rashoda. To je jedan od najvećih programa subvencija na svijetu.
Pa ipak, neki parlamentarci u Briselu, koji glasuju o politici poljoprivrednih gazdinstava, priznaju da često nemaju pojma gdje novac ide.
Jedno mjesto gdje se novac “ulijeva” je županija Fejer, dom mađarskog populističkog premijera Viktora Orbana. Gospodin Orban, ikona krajnje desne Evrope i oštri kritičar Brisela i evropskih elita, rado prihvaća novac Evropske unije. Istraga Tajmsa je otkrila da on koristi evropske subvencije kao sistem pokroviteljstva kojim bogati prijatelje i porodicu, štiti svoje političke interese, a kažnjava rivale.
Cijeli članak, iz , u engleskom orginalu, pročitajte OVDJE.
