Opština Šamac je, u proteklom mjesecu, obilježila devet godina od katasrofalnih poplava, koje su u potpunosti potopile ne samo grad, već i dio naselja uz rijeku Bosnu. Kao glavni krivci označeni su nadležni za uređenje njenog korita, a krivica se pripisuje i šljunkarima, koji unazad barem dvije decenije devastiraju ne samo korito, već i priobalje i poljoprivredno zemljište na području šamačkih naselja Pisari, Zasavica i Crkvina.
Rijeka Bosna se i dalje, gotovo svake godine, izlijeva iz korita u nebranjenom dijelu Crkvine i Pisara, u dužini od osam kilometara, dok je Zasavica nešto bolje zaštićena.
“Devet godina od prethodnih katastrofalnih poplava, nije bilo dovoljno da se Šamac zaštiti od novih poplava na adekvatan način, ako ne u potpunosti. Na ovom području nalazi se nekoliko lokaliteta, koji su formalno označeni kao kritična mjesta za čišćenje i produbljivanje korita radi povećanja proticajnog profila, a zapravo šljunkari na njima samo vade ogromne količine šljunka i to svi u Šamcu znaju. Te lokalitete su JU “Vode Srpske”, po nama, diskriminatorskim pravilnikom i na netransparentan način, dali preduzeću iz susjedne Modriče da eksploatiše šljunak na period od čak četiri godine” – kažu aktivisti neformalne grupe građana „Za legalnu i kontrolisanu eksploataciju šljunka u slivu rijeke Bosne“.
Na republičke vlasti, zbog nebrige o Šamcu, kada su u pitanju poplave, ljuti su ne samo građani uz riječni tok, već i iz lokalnih vlasti ove posavske opštine. Kažu da je neposredno nakon poplava prije devet godina tadašnji ministar poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede Stevo Mirjanić obećao Šamcu nabavku ili rekonstrukciju u poplavama oštećene predcrpne stanice, ali od toga nije bilo ništa. Novi ministar, Savo Minić, takođe Šamčanin, koji je u vrijeme poplava 2014. bio načelnik Šamca, sada tješi svoje sugrađanine da je postojeća stanica i kao takva i dalje u funkciji.
“Ta stanica je pretrpila značajnu štetu u maju 2014. godine kada su bile poplave, ali je u rad puštena potopljena i radila je. Obećali su nam detaljnu rekonstrukciju, po nalogu JU Vode Srpske, u čijoj je ona nadležnosti, dolazili su inžinjeri i snimali krov i fasadu, ali ni od toga nije bilo ništa. Toj ustanovi čak otplaćujemo i dug koji je napravila ranija opštinska vlast i dugujemo ovoj ustanovi još 100.000 KM” – kaže direktor šamačkog KP “Vodovod i kanalizacija” Mihajlo Đurđević.
Načelnik Šamca Đorđe Miličević tvrdi da se u ime lokalne vlasti svih proteklih godina od kada je na čelu izvršne vlasti opštine bezuspješbo obraćao Vladi RS i resornom ministarstvu, kako bi se pokrenulo sa mrtve tačke pitanje zaštite od poplava Šamca. Kaže da u poslednje dvije godine sa republičkim vlastima gotovo da i nema kontakta, iako je njegov prethodnih Savo Minić imenovan za ministra u Vladi RS, čiji je resor upravo upravljanje vodotokom u RS i zaštita stanovništva od poplava.
“Obaveza JU i Vlade je rekonstrukcija i nabavka pumpnih stanica, ali smo uskraćeni za tu pomoć, već se uzdamo u naše lokalno Komunalno preduzeće “Vodovod i kanalizacija”, koje čini sve što može da se osjećamo barem zaštićeni od poplava. Iako je i samo opterećeno naslijeđenim dugom od 1,43 milion KM od prethodne vlasti i uz našu pomoć ga je svelo na 850.000 KM. Teško nam je da objasnimo građanima da mi ne dajemo saglasnosti za vađenje šljunka, već da to daju “Vode” – kaže Miličević, koji se žali i na netransparentno trošenje donatorskih sredstava za obnovu Šamca nakon poplava prije devet godina.
Kada je riječ o eksploataciji šljunka, na ovom području od Modriče do ušća rijeke Bosne u Savu kod Šamca, šest lokaliteta prvenstveno za vađenje šljunka kao privredna djelatnost dato je modričkom “Martić Interkop”. Pored legalnih na više lokaliteta su mnogima, pa i kontrolnim organima poznata mjesta na kojima se odvija ilegalna eksploatacija minerala. Šljunak se vadi neposredno kod i ispod samog mosta na lokalitetu “Ušće”.
A kako izgleda to područje nakon obilnijih padavina ovih dana snimke su mještani sa tog područja poslali aktivisti NGG „Za legalnu i kontrolisanu eksploataciju šljunka u slivu rijeke Bosne“.
